| Delier bij ouderen, er is meer mogelijk dan je denkt |
Delier is een ernstige neuro-psychiatrische aandoening maar wordt vaak gemist. Als behandeling op zich laat wachten is het herstel van cognitieve functies vaak niet volledig, met verminderde zelfredzaamheid, dementie of institutionalisering tot gevolg. Naar aanleiding van de hoge prevalentie bij ouderen, is er een promotieonderzoek gestart naar delier bij ouderen in de thuissituatie.
In september 2013 is onder supervisie van Dika Luijendijk, destijds sociaal geriater en nu senior onderzoeker bij het Universitair Medisch Centrum in Groningen, ook Daisy Quispel-Aggenbach, sociaal-psychiatrisch verpleegkundige en werkzaam bij de ambulante afdeling voor ouderenpsychiatrie van Bavo Europoort in Rotterdam Noord en junior onderzoeker bij het Universitair Medisch Centrum in Groningen, hiermee aan de slag gegaan. Het onderzoek werd gefinancierd door de Parnassia Academie en Stichting Coolsingel in Rotterdam.
Het onderzoek is verricht bij meer dan 400 thuiswonende patiënten die tussen maart 2013 en maart 2014 aangemeld werden bij het psychogeriatrische team. 19 % van de patiënten bleek een delier volgens DSM-IV criteria te hebben, en 2 % een mogelijk delier. De patiënten met een waarschijnlijk delier zijn 3 maanden later nogmaals benaderd voor een bezoek. Bij 70,3 % van de patiënten was het delier in remissie, bij 29,7 % niet overgegaan, en de overige 4,8 % van de patiënten waren te ziek voor deelname of inmiddels overleden.
Daarnaast heeft Daisy een review geschreven over korte screeningsinstrumenten voor delirium bij ouderen. De meeste studies waren verricht in het ziekenhuis. De Observational Scale of Level of Arousal (OSLA) en de Richmond Agitation and Sedation Scale (RASS) bleken de meeste delieren op te pikken (sensitiviteit ≥ 90%) zonder al teveel vals-positieven aan te wijzen (specificiteit ≥80 %) bij zowel oudere patiënten met als zonder dementie. Het artikel is gepubliceerd in Age and Aging.
In de ambulante psycho-geriatrie, wordt meestal als eerste telefonisch contact gemaakt met een mantelzorger. De onderzoekers hebben daarom een korte telefonische Delirium Caregiver Questionnaire ontwikkeld en gevalideerd. Dit screeningsinstrument bestaat uit slechts 7 items, en is gemakkelijk in het gebruik. Toepassing ervan verkortte de wachttijd tussen aanmelding en intake van 31,6 naar 11,2 dagen. Het artikel is gepubliceerd in International Psycho-geriatrics.
De Nederlandse versie van het instrument is gevalideerd en komt op korte termijn beschikbaar. Meer informatie over de vervolgonderzoeken en geschikte aandachtstesten bij delier in de thuissituatie, komen via de LinkedIn pagina van Daisy Quispel-Aggenbach beschikbaar. |
|
 |
|
|
